Ja ne choczu, szczoby chtos' poczuw słowa moji,
Tomu rota dużcze zakrywaju sam sobi,
Tak widczajduszno, szczo ne możu dychaty ja sam.
Ta kljati oczi sylno wydajut' wam mij obman.
Mij obman!

Pryspiw:
Ja chworiw! Ja strażdaw!
Bez tepła oczej twojich!
I jakszczo ni pro szczo
Ne kazaw, to ja terpiw.
Jak tilky mih!

Wse, szczo howorysz ty do mene toczno b’je u cil.
Ty ta, szczo treba. Ty odna na sotni tysjacz myl
Ta bida u tomu, szczo wse skłałosja ne tak jak slid.
Ty pam’jataj pro mene i łjuby toj dywnyj swit.
Dywnyj swit!

Pryspiw.

Jak tilky mih!
Tilky mih!
Jak tilky mih!
Tilky mih!

Jak że tak? Buwaje tak?
Sumno i tepło.
Sumno, szczo wtraczaju tak
Tepło, szczo znajszow.
Jak że tak?..
Nu jak że tak?..
Sumno, szczo wtraczaju ja
Tepło, szczo znajszow!

Pryspiw.