Pryspiw:
Postijnyj obih,
Postijnyj obih
W powitri, wodi
I nawit' u duszi.
De toj switohljad?
De toj switohljad,
Szczo je cinnistju
U naszim żytti?

Tepłyj zymowyj deń,
Łjudy sobi idut'.
Mokre wzuttja ważke
Ne zupynjaje jich ruch.
Pryroda wywodyt'
Nezwyczni pisni,
Ta ne dywuje jich
Soło jiji.

Obczysłennja postijni.
Tocznist' nudna
Chyłyt' do materiji
Duszu szczodnja.
Zatysnenyj mozok –
Budennist' dnja,
Serce prokydajet'sja
Na hrani żyttja.

Ja podaruwaw
Tobi kwity sercja.
Ty zapytała
Pro jich wartist' najpersze
I ne pomityła te:
Moja łjubow w nych żywe,
Ty ne widczuła te,
Jak ja łjubłju tebe.