Wystaczyt' wułyc' i koloriw,
Sniw, nacze jabłuk, narodyt' sad.
Kożen iz nas zumiw – uciliw,
Kożen iz nas – nawit' toj, chto wpaw.

Wmyły wułyci sywi
Dribni zwiruwati zływy.
Ja dawno tobi ne snyłas'.
U napiwpustij zali –
Te, szczo ne rozhadały.
Mowczy do mene dali...

Wystaczyt' dowhych blidych noczej,
Sny, nacze zori, wpadut' na nas.
Kożen teper kudys' utecze,
Widnajszowszy dlja sebe czas...

A nasze mowczannja – ce też diałoh.
Ja znaju, my schybyły des' udwoch.
I naszu zakrytist' wid inszych switiw –
Ne podołaty. a jak ty chotiw?
Zate nam wystaczyt' sniw...