Homin, homin, homin po dibrowi,
Tuman połe pokrywaje,
Hej, tuman połe, połe pokrywaje,
Maty syna prohanjaje:

– Idy, synku, idy pricz od mene,
Nechaj tebe orda wiz'me!
– Hej mene, mamo, mene orda znaje –
W czystim poli obmynaje.

– Idy, synku, idy pricz od mene,
Nechaj tebe turczyn wiz'me!
– Hej mene, mamo, mene turczyn znaje,
Sribłom-złotom nadiljaje.

– Idy, synku, idy pricz od mene,
Nechaj tebe moskal wiz'me!
– Hej mene, mamo, mene j moskal znaje –
Żyt' pid sebe pidbywaje.

– Wernys', synku, wernys' dodomońku,
Zmyju tobi holiwońku.
– Hej meni, mamo, meni zmyjut' doszczi,
A rozczeszut' husti terna.

Hej meni, mamo, meni zmyjut' doszczi,
A rozwijut' bujni witry.