Mamma,
Jakyj to s'ohodni deń?
Ne widsuwaj sztor, baczysz, ja spłju,
A w nebi bahato piseń!
Bahato tjażkych not,
Bahato hirkych sliw.
Wże kraszcze wtykaty w nout,
Na paru dniw
Stułyty swij rot...

Pryspiw:
I tut mene chap!
I tut mene chop!
A tam by szcze takt,
A tut by szcze... Stop!
Ja dumała nicz,
Ja dumała deń:
"Boże, za szczo meni stilky sumnych piseń?"

Mamma,
A choczesz – ne jdy,
Choczesz – skaży meni,
Zwidky u meni beret'sja aż stilky tijeji wody?
Ja ne dorikaju,
Ja zowsim ne proty,
Ja prosto zapysuju noty...
W nebi piseń,
Jak naszych z toboju zym.
Ach, mensze z tym.

Pryspiw