Słuchaj, jak derewo puskaje korinnja
Wseredyni tebe, joho hiłlja
Wyhnałos' whoru do soncja żyłamy ruk.
Tam, na werszku, bilja twoho hnizda
Wyrostut' skoro nowi mista,
Wułyci twojich dumok – moszczenyj bruk.

Pryspiw:
Jakby ż to ne zemne tjażinnja!
W ruci – ptach, a ne ce kaminnja!
Jakby ż to ne tut, ne na cij miłyni,
My mohły b buduwaty w sobi korabli!
Jakby ż to...

Derewo w tobi, p’jane wid cwitu,
Tinnju zastupyt' piw moho switu
Wid wsewydjuczoho oka krykływoho soncja.
Wesny u tobi, widżywszy swij wik,
Stoczat' z oczej berezowyj sik,
Ne chowaj swoho łycja!

Pryspiw