I.
Trywożnoji zymy,
Na widstani wijny,
W czekanni, szczo wesnoju lid roztane –
Mow inejem dumky,
Torknuły skroń wytky
I tjaharem na serce j duszu wpały.

Pryspiw:
Ty – w borot'bi zi złom,
A ja z odnym kryłom –
Mołju u Boha: "Myłyj, powernysja..."
Slidy twoji dawno
Snihamy zameło,
Ta ty meni żywym szczonoczi snyszsja.

II.
Na widstani ruky
W moji prychodysz sny –
Wsmichajeszsja, a pohljad promowljaje:
"Wernusja, łjuba, żdy...
Możływo woseny...
Wijna zi złom dopoky szcze trywaje".

Pryspiw

III.
Pobud' zi mnoju ty:
Zi snu moho ne jdy.
Czomu taki korotki naszi noczi?!
Kriz' połum’ja i dym
Hotowa ja ity –
Dywytysja szczob łysz u twoji oczi.

Pryspiw