Bahrjanij łyk
Piłaet, padaja za krom.
Ałeet owyd
Neba rudoj ranoj.

Treswetłij Chors
Swoj hornyj pokydaet tron –
W Swaroż'e koło
Derżyt put' swoj prawij.

Jaryłi wzor
Krowawo rdeet na meczach.
Słabeet łucz,
Czto sut' doroha Prawy.

Łysz' jarij łyk
Na rudich stjahach y szczytach
Stoyt pred t'moj
Na zemljach otczej Sławi.

Jaryło-knjaz'!
Ne skłonym dołe Roda stjah!
Twoj jarij żar
W krowy sinow wskypaet!

Zry – bohy smerty
Łeżat, wysjat w swjatich mestach,
Y t'ma słepaja
Duszy napołnjaet!
Hoj, Czernoboże!
Twoj czas płodyt' swoych rabow!
Bud' zeło jar!
Da shynet duchom słabij!

Meczom ne wzjat'
Mohyłi naszych praotcow!
Ne wzjat' y łżoju –
Otczy Bohy – s namy!

To ne woschod
Czertoj krowawyt polja szyr' –
To Jaw' boronyt
Stroj szczytow czerwłenich!

Nedołho neżyt'
Krow' swjatuju budet pyt' –
Uż błeden hore
Łyk swetyła mertwich!

Nocz' prostojat'
Nemnohym Sreczeju dano,
W tot hod, czto daden
Czernim boż'ym łjudjam.

Wse meńsze nas,
Da swetom tronut neba swod!
Kto Rod ne predał –
Suroj weczen budet!