O... jak mene ce wse distało!
Odnomanitnist' zadowbała!
Choczu żyty ne tak nudno,
Choczu baczyty jakes' czudo.
Choczu, szczob mene łjubyły,
Ciłuwały i chwałyły!
Zakochatys' znowu choczu w tebe
W misti małeńkomu w centri neba!

Pryspiw:
Nu, pokataj mene po Ukrajini,
Po mojij ridnij Bat'kiwszczyni!
Choczu baczyty sniżni Karpaty!
Choczu w Kyjewi tak pohuljaty!
Ja zajidu do was u Połtawu, prywezu wam sprawżnju lwiws'ku kawu.
A potomu u Jałti pobaczymos', pohuljajem, pobanjaczymo.
I do rodycziw na Schodi – wyszywanky tam wże w modi.
Kraszczoji w switi nemaje krajiny, niż moja ridna Ukrajina!

Czasom ne łehko łjubyty swit, de ty je,
Swoju Ukrajinu, żyty tak, jak je!
Serce widkryj – chaj łyne pisnja twoja!
Jak tebe ne bude, budu tilky ja!

O, moje myłe, myłe czudo, za szczo tebe kochaty budu?
Kari oczi, czorni browy, za naszi syni, jak snih, rozmowy?
Choczu, szczob tebe łjubyły,
Ciłuwały i chwałyły!
Zakochatys' znowu choczu w tebe
W misti małeńkomu w centri neba!

Pryspiw

Czasom ne łehko łjubyty swit, de ty je,
Swoju Ukrajinu, żyty tak, jak je!
Serce widkryj – chaj łyne pisnja twoja!
Jak tebe ne bude, budu tilky ja!

Nu pokataj mene!