Ty pryjszła w moju chatu brudna, nemyta
I postukała w dweri cerkownym dzwonom.
Ne pytajuczy zhody, do mene wsełyłas'
I spokij zabrała, ne pytajuczy zhody.
Roztroszczyła mij dim i piszła do susidiw,
Chocz i jichni rodyny ni w czomu ne wynni.
Porobyła z łjudej strasznych worohiw
I, rachujuczy hroszi, smijałas' jechydno.

Pryspiw:
Nu, i chto tebe kłykaw? Czomu ty pryjszła?
Stara prostytutka – suka-wijna.
Chto tobi płatyt' za naszi tiła?
Skilky szcze tobi treba? Jaka jich cina?

Ja ne choczu wbywaty – ja choczu łjubowi,
Ałe ty moji ruky zamazała krow’ju,
Nawczyła czuże żyttja widbyraty
I pry c'omu radity, a ne rydaty.
Ty zihnała mene iz dywana w okopy,
Tełewizor meni zaminyła pryciłom,
I za deń ja stariju, niby za roky.
Za szczo ty iz mene zwirjuku zrobyła?

Pryspiw

Moji bidni bat'ky do tebe ne znały,
Jak mało kosztuje wtratyty syna.
I kraszcze sami by ranisze wmyrały,
Szczob ne baczyty, jak hyne jichnja dytyna.
My składały kopijky, lipyły do kupy
Swoje szczastja nechytre na sorok kwadratiw,
A ty zajawyłasja w mene pid dachom,
Szczoby razom iz nebom joho widibraty.

Pryspiw

Nu, i chto tebe kłykaw, suka-wijna? (2)

Suka, suka-wijna...
Suka-wijna...