Nebo za mamu, zemlja za tata.
Znowu na front ne dijdut' łysty...
Wtomłeni, zmuczeni, ta ne zdajut'sja,
Wony budut' do kincja ity.

A wdoma czekajut', czekajut', czekajut' –
Na koho sestry, a na koho – bat'ky.
I znowu tycheseńko maty u Boha prosyt',
Szczob czerwoni malwy ne rozcwiły.

Pryspiw:
A ty mih by buty mojim druhom...
Tak skaży, za jaki taki zasłuhy
Ja powynen striljaty w tebe, brate?
Za kolory praporiw my powynni wmyraty...

My wtikaczi – my wtikajem wid sebe,
Ne choczemo braty z soboju brechni,
Ałe rozumijem: pryznatysja treba,
Szczo wże nikoły ne pobaczym switła w ridnim wikni...

Pryspiw