I.
– Skażit' meni, mamo, czom nebo krywawe,
Jak soneczko rano wstaje,
Czom dowho tak tatka nemaje iz namy?..
Trywożyt'sja serce moje.

– Na Schodi wijna, moja łjuba dytyno,
Łjuds'ka proływajet'sja krow –
Toho j take nebo... A tatko – pryjide,
Jak tilky zdołaje tam zło.

Pryspiw:
– O, Ukrajino, ridna matinko, ne płacz,
Bo u twojich oczach widbywsja zachid soncja...
A u mojich pałaje Schid... Proszu, probacz,
Jakszczo zupynjat'sja udary moho sercja.
Prosty, kochana i krowynoczko, prosty,
Jakszczo ne wernusja żywym iz toho boju.
U ridnim sadi budu makom ja cwisty...
Borowsja, ridni, ja za waszu switłu dołju.

II.
– Dywit'sja, matusju, jak zełeno w sadi,
Schid soncja ciłuje rosu...
Szkoda, szczo nasz tatko ne baczyt' nasprawdi
Usju cju predywnu krasu.

– Win baczyt', dytynko, i czuje, i znaje
Bo sam je czastyna jiji:
On, bacz, iz trawy makiw cwit wyhljadaje,
Wsmichnuwszys' tobi i meni.

Pryspiw