Ce bez riznyci, bez pryczyny,
Zawżdy budu tam, de ty,
Ja postarajus' zrobyty kraszczymy dnyny,
Distanu zirku dlja tebe, łowy...

Nemaje znaczennja, choczu triszky pobuty z toboju,
Dumaju, ce kraszcze niż wkrywatys' swojeju slozoju,
Ja szczasływczyk, szczo znaju tebe, szczo znaju, ty moja łjubow,
I ja tak choczu skazaty tobi,
Ty jedyna w duszi.

Perestaw szukaty pryczyny,
Znaju, ty żyttja moje,
Za chołod sam sobi wynen,
Żyttja teper zminyw swoje.
Ja zrozumiw, szczo buw u w’jaznyci,
Teper w raju i djakuju tobi,
Ja znaju, ja kołys' robyw durnyci,
Ta znaj, ty zawżdy buła u duszi.