Ostannim czasom wid mamy pytannja nezruczni,
Zrozumity można – jiji synu skoro dwadcjat' sim.
Szcze try oseni i do trijky stane nul,
A ja, mabut', szcze ne nabyw sobi dostatńo hul.
Zresztoju załyszus' nazawżdy jiji Saszkom,
Chocz sywyna potrochu sypłe swojim poroszkom
Na moje czoło, i ne skazaw by, szczo radyj tomu,
Ałe roky berut' swoje, proty nych nema pryjomu.
Dypłom na połyci prypadaje pyłom,
Robota ne za fachom mami taka nemyła.
Wona mołyt'sja za mene, wiryt' szczosyły,
Ta inodi obstawyny pid koriń riżut' kryła.
A szcze cja muzyka – dytynstwo ż mynuło dawno,
Ce realne żyttja, a ne pozytywne kino.
Ta ja ne choczu dorosliszaty wse odno,
Chocz i chołodno, trymaju widkrytym wikno.

Dew’jat' misjaciw pid sercem i wse żyttja
W duszi twojij je czastka moja.
Probacz, mamo, szczo mrijnykom wyris twij syn,
Słowa ważki, bo pidijmaw jich z samych hłybyn. (wes' kupłet – 2)

Ne toczna kopija bat'ka, ta joho prodowżennja,
Maju probłemu ważczu za tabłycju mnożennja.
Ostannij z mohikan, ostannja nadija,
Obow’jazok swojeju wahoju dawyt' na szyju.
Bat'ko bahato robyt', howoryt' mało,
Na żal dlja mene ne wse peredajet'sja w spadok.
Ne takyj jak win, u ńoho ruky z zołota,
Moji ż ne trymały ni serpa, ni mołota.
Ne łjubłju soroczky, chocz i maju ne odnu,
Neserjoznyj i napewno w c'omu switi propadu.
Na bidu hostryj jazyk ne wtrymaje żoden zub,
Ta zminjus' łysz koły wpade za wiknom dub.
Dwadcjat' wos'me nul persze, trydcjat' persze desjate,
Neprosti cyfry – dlja mene wyznaczni daty,
Jaki trymaju w serci, a ne zapysnij knyżci,
Słowa zbyraju retelno, bukwalno po krupyci.

Ty daw meni żyttja, ty daw meni im’ja,
W duszi twojij je czastka moja.
Probacz, tatu, szczo mrijnykom wyris twij syn,
Słowa ważki, ta pidnesu jich do samych werszyn. (wes' kupłet – 2)

Dew’jat' misjaciw pid sercem i wse żyttja
W duszi twojij je czastka moja.
Probacz, mamo, szczo mrijnykom wyris twij syn,
Słowa ważki, bo pidijmaw jich z samych hłybyn.

Ty daw meni żyttja, ty daw meni im’ja,
W duszi twojij je czastka moja.
Probacz, tatu, szczo mrijnykom wyris twij syn,
Słowa ważki, ta pidnesu jich do samych werszyn.