Jakyj czudowyj deń! Jak radisno wsmichajet'sja swit!
I ty po wułyci idesz, tobi dywujet'sja zemlja!
Twoja choda taka łehka, nemow, wełycznyj polit!
Tebe pobaczyw i roztanuw ja!

Tebe na wułyci znajomstwa ne cikawljat'? Mene też!
Ta zadlja tebe ja hotowyj pozbutysja cych meż!
Ty prosto stworena dlja mene, łysz, powir u ce!
Ty, łysz, posłuchaj, duże prosto wse:

Pryspiw:
Meni podobajet'sja odjah u klitynku,
Podobajet'sja sonce u twojich oczach!
Meni podobajet'sja swoju projiżdżaty zupynku,
Koły ty u mojich dumkach!
Meni podobajet'sja odjah u klitynku,
Podobajet'sja dychaty toboju u snach,
Meni podobajet'sja buty twojeju połowynkoju,
Podobajeszsja ty wsja!

Ty podywys' meni u wiczi i sebe upiznaj!
Jak tilky hljanesz – ja ne wstoju i wpadu tobi do nih!
Nawiszczo strymuwaty smich? Nu, posmichnysja ż, dawaj!
Nu, ne wahajsja, ja łjubłju wże twij smich!

Ja rozumiju, ty ne zwykła do widkrytosti bez meż,
Ta, os', ty robysz krok nazustricz – ty widczuła mene też!
My duże schożi, prydywysja i powir u ce!
Wse duże prosto, duże prosto wse!

Pryspiw