Moja krajina – ce moja prekrasna mowa!
Jak mełodijno wymowljajut'sja słowa!
W słowach żywe dusza! Ja widczuwaju syłu słowa
I nadzwyczajno wilnyj duch! Cja mowa sprawżnja i żywa!

Moja mowa uwicznena w pisnjach moho narodu,
Sumnych do sliz i żartiwływych, też do sliz!
Pro czornobrywci, pro rusznyk, diwoczu wrodu
Chaj ukrajins'kyj harnyj spiw łunaje zawżdy j skriz'!

Moja mowa zrostaje u sadach slipuczo-biłych,
Smijet'sja zapachamy, kwitne i spiwaje nawesni!
A woseny u nejmowirno niżnim zołoti dozrilim
Płody sołodki usmichajut'sja meni!

Moja mowa... Dumky penzłem małjuje poet,
Zaczarowuje i wabyt' wełyczczju ridnoho słowa!
I ja znaju: jij bajduża sujeta sujet,
Bo wona – najprekrasnisza mowa!

Pryspiw:
Moja mowa,
Jak pisnja, mełodijna i czudowa!
Moja mowa
Kazkowo-niżno-wiczno-kałynowa!
Moja mowa
Łaskawo-wesełkowo-kolorowa!
Moja mowa...
Najprekrasnisza u switi mowa –
Ukrajins'ka mowa!

Mij wybir – po żyttju ity iz neju,
Ja wybyraju cju dorohu sered tysjaczi dorih!
Ja tak łjubłju jiji wsim wirnym sercem i duszeju!
Moja mowa – Ukrajiny Swjaszczennyj Oberih!

Moja mowa! Strimko lljet'sja jiji żyttjewa syła!
Nemow, pislja doszczu tak swiżo dychaje zemlja!
Ja tak łjubłju jiji! Wona mene okryłjuje,
Do wicznych cinnostej nam widkrywaje szljach!

Jiji ne wbyty w taborach, jiji ne sterty z istoriji,
Manipuljaciji ne projdut', nam ne stanut' pereponamy!
Wona żywe i żytyme na własnij terytoriji,
Ne znyszczyty jiji złoczynnymy zakonamy!

Moja mowa... U nij narod żywe mij, ridni łjudy!
Ne bude na szljachu u nas nijakych pereszkod,
"Narod mij je! Narod mij zawżdy bude!
Nichto ne perekresłyt' mij narod!"

Pryspiw