Jiji bajdużi "Nichto, da tak nichto".
Moji fatalni "Dzwony, dzwony".
Błahały kuli wijny,
Łeżały majże na tom, na tom.
Idy zbyrajus' na wy!
Os' moje sprawżnje łyce,
Buw zhoden widdaty wse,
Bukwalno wse, mene na skeli nese.
Ja słuchaw – smijałas' ty,
Mow ljapasy, opłesky
Meni nahaduwały, pidkazuwały –
Padajut' z neba zirky.
Widdawszy swoje "Łjubłju", ja za toboju piszow,
Ne wse, szczo hładeńke – szowk,
Szczos' zahubyw, szczos' znajszow,
Łyszywsja małeńkyj szow, małeńkyj szow.

Pryspiw:
Wid twojeji wrody-spokusy
Ne rjatujut' drajw, barabana bit-bit.
Syłu majesz sta zemłetrusiw,
Bo mene trjase i kydaje w pit.
Poza jak w nabat byty rano,
Czujesz, ja ne z tych, koho ljakaje lid,
Najtemniszu nicz zminyt' ranok,
Muza sja skinczyła, staw na repeat.

Rotamy chapały snih,
Murachamy po spyni,
Ne rozumiw słowa "ni",
Zemlja tikała z pid nih.
Z toboju j dosi na Wy,
Ja ne żałkuju pro czas,
Adże my mały use, bukwalno wse,
Ja sam skazaw: "Hodi z nas".
Mowczaw ja – płakała ty,
Os' moje sprawżnje łyce,
Dawaj że zminymo wse ce,
Bukwalno wse, bo nas na skeli nese.
Zibrawszy swoju "Łjubłju", pidwiwsja j dali piszow,
Szczos' zahubyw, szczos' znajszow,
Ne wse, szczo hładeńke – szowk,
Łyszywsja małeńkyj szow, małeńkyj szow.

Pryspiw

Znaw by de wpaw, wzahali b ne chodyw
W tychyj sad, temnyj sad twojeji wrody.
Daj meni znak, wse ce schoże na son,
Ty mij tjuner, ty mij kamerton.

Wid twojeji wrody-spokusy, (3)
Wid twojeji wrody...

Pryspiw