W poli rodjuczomu, w lisi drimuczomu,
De zatupyłys' meczi,
Szczastja czekały, do soncja hukały,
Wid neba szukały kłjuczi.

Pozwanyj Bohom, mynuwszy porohy, rik:
Wydite hory sija?
Jako na sich horach byti imat' horod,
I błahodat' wozsija!

Bude toj hrad stolnyj, żytyme łjud wolnyj,
Hidnyj na spiw i na rat'.
Switło ne zmerkne, bo mnohija cerkwy Boh
Jim wozdwyhaty imat'!

Ja załyszywsja, a win ne wtomywsja,
Poidje po Dnjepru horje.
A tam, idjeże byct' Kyjiw posłjeże, chrest
Błahosłowi na horje.