Czekaju noczi, szczob zasnuty,
Czekaju toho zabuttja,
Szczoby ne baczyty j ne czuty,
Szczoby ne płakała dusza.
Prominnja soncja szcze tancjuje
Na pozołoczenych dachach,
Ta ja ne baczu i ne czuju,
Odne łysz słowo na wustach:
Łjubłju.

Wohnem pałajut' syni oczi,
W czekanni wże tremtjat' usta.
Pro ce ja dumaty ne choczu,
Bo ne widczuju zabuttja.
Sprosonnja obijmaju prostir,
Ałe niczoho ne znajdu.
I znowu son pryjde u hosti,
Tycheńko w nikudy szepczu:
Łjubłju.

Des' tam, de żywe moja łjubow,
Moja dumka znow i znow, i ne powertaje.
Mrij, moje serce powne mrij,
Poczuttja j zemnych nadij, ja tebe kochaju.