Jak u kożnoho chłopczyny, je u mene harna mrija,
Ne wełyka w mene mrija j ne małeseńka.
Ja ne choczu szokoładu, i konstruktora ne treba –
Podarujte łysz meni żywoho pesyka.

Newełyczkoho takoho z czornym nosykom,
I puchnastoho takoho z kucym chwostykom.

A teper wże zowsim skoro Deń narodżennja u Oli,
U małeńkoji sestryczky z biłym bantykom.
Podarujemo iz tatom żabenja jij sprawżnje w skljanci
I wełyku szokoładku z harnym fantykom.

A ja mriju pro sobaczku z czornym nosykom,
Pro puchnastoho takoho z kucym chwostykom.

Persze weresnja nadwori – ditwori pora do szkoły,
Proszczawaj, wesełe lito z tepłym soneczkom.
Tilky czom smijet'sja mama i czomu smijet'sja tato,
I czomu taka chytrjuszcza stała Ołeczka.

Bo w portfeli cucenja z czornym nosykom,
I puchnaste otake z kucym chwostykom.