Ty ne rozumijesz, szczo zaraz czujesz –
Standarty dawno połonyły tebe.
Ja proponuju swobodu dumky:
Wilni prawyła – ce moje.

Pryspiw:
Ja rozwertaju tebe – twoji pohljady zminjuju.
Szczo z toho, szczo ne buło z toboju takoho iszcze?
Jakszczo podobajet'sja – ce ż czudesno:
Słuchaj i dali mene.

Ty rozumijesz, szczo ne rozumijesz.
Chodysz kołamy – bo znajesz: szczos' w pisnjach cych je.
Ja proponuju swobodu dumky:
Wyznaj, nareszti, szczo ce hołowne.

Boljacze i ważko meni s'ohodni
Ta ja ne zwertaju uwahy na ce:
Sotnju raz perekonuwawsja –
Pislja bołota w mołoci pływesz.