Podywyszsja u ti swity,
De mriji ożyły,
Bo buły ti – szczo widnajszły
Do zirok usi szljachy.

Pryspiw:
Heroj naszoho czasu,
Je noczi czorna t'ma.
Kudy my tak pryjdem
I jak? Ne znaju ja.

Czomu w krajini naszij
Łjudej takych nema?
Bo treba wże zminyty
Nasz pohljad na żyttja.

Heroj – win maje nesty
I diju, i znannja,
A ne stawaty perszym
Supernykom dobra.

Łysz tak zdołaty zmożem
Tjażinnja ce do dna
I whoru pidnestysja
Nad nyzom cym żyttja.