Odnoho razu wranci,
Koły sonce zijszło,
Pobaczyw jakus' diwczynu
Na małeńkim awto.
Prydywywsja czut' błyżcze
I pobaczyw stikło,
Szczo ce nasza Chrystyna
Z jakymos' pacanom.
Ja jij tut że skazaw:
"Ne chodyła by z nym,
Bo popadesz ty w bołoto,
Jak Mar’jana z tam tym."

Pryspiw:
Sonce zijszło,
Woda poschodyła,
Małeńka Chrystynka
W bołoti sja wtopyła. (wes' kupłet – 2)

Znało wse seło,
Szczo w Chrystyny bida,
Jszły wsi do neji,
Chwora wona.
Ne wirte nam, łjudy,
Bo my was zbrechały,
Idit' wsi dodomu,
Napyjtesja kawy!

Pryspiw

W bołoti sja wtopyła. (5)