Łeżała mowczky sobi z dytynoju,
Zełeni oczi ta huby syniji.
Chtos' jij proroczyw, szczo jij ne buty tut,
Chtos' jij szepocze – mertwi w sercjach żywut'.

Na hrudy kwity win kłade bez sumniwu
I stiny dychajut' miż boli ta sumniwiw.
Ty taka dywnaja, u smerti zakochana,
Ty wiczno żytymesz u serci tomnomu.