Ja zabudu tebe,
Twoji oczi, tepło ruk twojich,
Ja zabudu use,
I łysze ne probaczu sobi.

Ja, jak witer, odna,
I w żytti wże niszczo ne straszne,
Jak ta myt', koły ty
Pokynuw mene.

Pryspiw:
Nacze doszcz nawesni,
Szczo probudżuje żyttja wse zemne,
Ja chowajus' wnoczi,
Moji slozy wmywajut' mene,
Probacz meni, szczo ja je,
Szczo swojim kochannjam muczu tebe,
Probacz meni use
Tilky znaj – moja łjubow żywe.

Ja chowajus' u snach,
Unykaju znajomych oczej,
Ja szukaju tebe
Sered natowpu sirych łjudej.

Ja spałju swoji sny
I rozwiju peczal unoczi,
Ja tak wdjaczna tobi
Za te, szczo buw ty u mojemu żyti.

Pryspiw