Kożen deń, jak nowe żyttja,
Znowu zminjuje nas,
J rozczynjajut'sja poczuttja
U budennosti zajwych fraz...

U budennosti naszych dram
J nerozhadanych sniw,
Ta czohos' tak brakuje nam
Wid neskazanych tepłych sliw.

Pryspiw:
Łysz serce rwet'sja iz hrudej
Do nowych switiw i idej,
Meni brakuje sył zupynyty joho.
Łysz serce prahne nowych zmin,
Nowych poczuttiw, tepłych sliw
I widczuwaje bil wid daremnych zusyl.

Nowyj deń prowokuje nas
Switłom nowych podij,
I nestrymno spływaje czas
Dlja dosjahnennja naszych mrij.

Dlja probaczeń i peremoh,
Rozuminnja j tepła...
Ta czomus' cej ostannij krok
Załyszaje ułamky skła pislja nas...

Pryspiw

Czas ide ne spynjajet'sja,
Tilky serce ne spyt'...

Pryspiw:
Łysz serce rwet'sja iz hrudej
Do nowych switiw i idej,
Meni brakuje sył zupynyty joho.
Łysz serce prahne nowych zmin,
Nowych poczuttiw, tepłych sliw,
Ja widczuwaju znowu sebe samoho.