S'ohodni ja buw snihom,
A zawtra staw doszczem,–
Cej sołod hedonizmu
Rozływsja w sniw harem.
Ja wchodżu u swity
J ne powertajus' z nych,
Ce fetisz mojich zmin,
I demony moji z waszych imen
Płetut' sołodki sny.

U poszukach harmoniji
My tworymo żyttja,
Czym błyżcze do łjubowi –
Tym błyżcze łysz do smerti.
Tancjuje skaramusz,
A z nym pałki sercja!
Krynycion widkrytyj,
Szukaj w sobi tworcja!

Łjudyna je tworcem
Łjubowi i strażdannja,
Jedyna widpowid' na wse –
Ce bożewilnyj smich.
Łunaje w serci karnawał –
Łuna Krynyciady,
I prystrastju pałkych noczej
Hrymyt' wesiłlja bał.
Rankowyj czaj natchnennja
I dotyk alborady,
Frywolnosti wyna
Pekelnyj dotyk hub;
Łjubowi widczuttja
J weczirni serenady...
U płatti czariwnomu
Do mene ty pryjszła.

My smijemos'
U waszych mohył,
Waszi kryky ne czutni,
Ałe wy szcze żywi.
Pochowaty mynułe
J zakopaty pid zemłju
Hołosy nepoczutych rabiw.
Bo hotowyj striljaty łysz toj,
Chto zastrełenym buty hotowyj.
Szwydko mczyt'sja kolisnycja Bohiw,
Powilno rozhładżuje smert'
Szljach kolorowyj...
Ce najłehsza doroha
Znajty worohiw –
Pidnjatys' z kolin
I staty poczutym.
Ałe czas wże zminywsja,
Herojizm zastariw,
Jedynyj w was szans –
Załyszytysja w durnjach.
Chto ne bojit'sja,
Toj kryczyt' – ja ne rab!
Chto hotowyj pomerty,
Krokuje nadłjuds'kymy szljachamy.
Łysz rozuminnja obrannosti
Pozbudyt'sja tych hrat,
Szczo buły stworeni
Rabs'kymy strachamy.

Kryczyt'! Łiczyt'!
Wam załyszyłos' ne dowho!

W mojich tworinnjach
Ja widobrażu twoju sutnist'
I sutnist' moho remesła!
Ja namałjuju ti swity,
W jakych krużljajesz ty!
Jakszczo zachoczesz, w twij portret
Ja zakochaju ciłyj swit.
Ni bil, ni nasołoda wesen j lit
Ne wkryjut' łystjam wrodu twoju,
Łysz kwitamy wpadut' do twojich nih,
Spustoszujuczy prymchy mrij pryboju...
I chto teper tworec'?
Toj, chto daruje ce natchnennja?
Czy toj, chto nadychnuwszys' tworyt' szczos' nowe,
Tym samym też darujuczy szczos' cinne.
Ne tam narodżujet'sja switło,
De wże pałajut' sotni zor'.
A tam, de prominnjam szljach ne widkryto.
I temrjawa tam hraje zowsim inszu rol.
Ne dumaj, szczo łysz sonce
Spromożne nas zihrity.
Zhadaj pro te, szczo w nas
Pałaje też wohnem:
Ce newmyruszczist' naszoji ostanńoji nadiji,
Widkrywszy tajemnycju – łysz todi diznajeszsja,
Jakym kłjuczem...

(Ty możesz widszukaty
W sobi tajemni bramy,
Widkrywszy tajemnyci jich
Ne zmożesz zrozumity.
A chto skazaw, szczo musysz
Łjudynoju ty staty,
A chto skazaw, szczo zminy –
Ce sebe sprawżńoho ubyty?)...

Szczo znaczyt' u żytti c'omu
Ne zahubyty swoje "ja"?
Je rozuminnja czystoho stworinnja,
A je arłekiada spryjnjattja:
Zabraty wse w łjudyny,
I tak, jak matir narodyła
Załyszyty stojaty na berezi mowczannja –
Łjudyna, jak łjudyna,
Perwynnyj stan tworinnja,
J do nadłjudyny krok...