Wykonawca: Czysta krynycja
Słowa: Руслан Криниця | Muzyka: Чиста криниця |
Arystokratyczna elita,
Nacionał – totalitaryzm,
Wytworennja duchu osobystosti,
Jednist' spilnoty osib!
Ne riwnist', a ijerarchija!
Ne kosmopolityzm, a narod!
Ne liberalizm, ne anarchija,
A sjajwo do wchodu w swjatyj hrot!
My prahnemo triumfu? – Tak!
My choczemo bilszoho? – Tak!
My budem borotys'? – Tak?
Perun! Daj że nam znak!
Powiji polityczni i dureń prezydent
Ne spljat' j noczamy dumajut', jak zarobyty cent.
A dity komunizmu znow tjahnut' u łajno –
Z czornobyls'kym obłyczczjam skryżyt' zubamy zło.
Stuczyt' stanok, szumyt' zawod, pracjuje wyrobnyctwo –
Zamist' metału iz peczi kryczyt' dytyna komunizmu!
Tworci peretworyłys' w bydło; czerwone wychowannja
Dijszło j do naszych dniw j poszyryło strażdannja!
Nikczemni prahnennja zminyty swit
Pryzwodjat' łysz do hirkosti utraty,
Ałe łysz warto rozum j sowist' wkraj schowaty,
Usi prybiżczyky i supostaty widrazu w tebe na dołoni –
Ce fiłosofija brechni, znajoma jim samym do bołju...
Wony usi pomrut', nasz hołos wse hucznisze,
Wony usi pomrut' – chaj ce nastane szwydsze!
Cej cwjach ja pryswjatyw tobi, komunistyczne bydło,
Wtopys' w swojemu zli, jake tak ostohydło!
Manipuljacija i mystectwo
Zadowolnjaty prymchy tupych spożywacziw.
Nad rabs'kym natowpom likuje obranych braterstwo,
Łjudyni – łjuds'ke, a nadłjudyni – wse!
Załyszenyj spadok Bohamy łjudyni,
Zbudowane rukoju z nebes,
Ce nespokoju switło, szczo zmusyt' tremtity
Toj chaos czasiw, szczo prynis dlja nas chrest...
Twoje stawłennja wychowuje inszych,
Wczynky twoji usijut' zorjamy szljach,
Rozłytyj na nebi mołocznymy rikamy,
Załyszenyj wyszczym newid’jemnym żyttja.
Może wystaczyt' liryky, może czas zupynytys'?
Bo cinyty pocznut' u skrutnyj dlja nych czas.
Ałe switło w duszi wże ne zhasyty,
Jakszczo krajina zahyne – chaj zabere usich nas!
Pekło pid szkiroju, a ne pid zemłeju,
Pantomima Haneszy na pisku wizerunky
Małjuje mojimy slidamy wid tanciw,
Desjatky i sotni kochanok j kochanciw
Wranci rano zbyrajut' dlja wyna wynohrad,
Pid piskom łysz wnoczi z’jawljajet'sja sad.
Ty uważno krynycju swjatu rozdywys':
Na powerchni ty baczysz łysz te, szczo my choczem.
Te, szczo schowano namy może znajdesz kołys',
I porożnecza widszukaje swij totem.