Usi szljachy wedut' łysz u nikudy,
Ta w dejakych je serce, a w dejakych – nema
Z swojim szljachom ty zawżdy budesz wsjudy
Iz nym wy nerozdilni, jak switło i pit'ma

Powir, żyttja – ce zowsim ne zmahannja
Jedynyj zmist – łysze u pojednanni
Swoho jestwa iz nynisznim obłyczczjam
Jakym razjuczym by ne buło protyriczczja

Pryspiw:
Jdy swojim szljachom
Ne zwertaj u bik
Chaj nese potik
Jdy swojim szljachom
W poszukach sebe
Dosjahnesz nebes

Dlja czoho jty, ochopłjuje bezsyłlja
Kudy ż pity bez czitkoji mety
Jakszczo narazi w żytti newdacz zasyłlja
Ce znaczyt' – prosto zupynywsja ty

Żyttja – ce ruch, banalno, ałe prawda
Cej ruch i je pryczynoju w sobi
Jakszczo ty jdesz, to budut' syły zawżdy
I ciłyj Wseswit usmichnenyj tobi

Pryspiw