Ja zmuszenyj wstawaty za budylnykom
Nenawydżu cju funkciju u mobilnyku
Na b'oznik choczu ja podarunku prostoho
Dajte ż, blin, pospaty – zarady Boha

Pryspiw:
Dajte pospaty chocz trochy meni
Ja zhoden zhority za ce u wohni
W pekelnomu połum’ji dlja łedacjuh
Wełyka poduszka – najkraszczyj mij druh

Znow meni każut': "Ne haj czasu na son"
Bo poky ty spysz, chtos' zrobyw wże miljon
Ałe na Nowyj rik ja proszu podaruwaty
Kilka hodynok, szczoby prosto pospaty

Pryspiw

Jak że meni ważko wstawaty zranku
Sebe widczuwaju słabkoju łankoju
Mabut', wteczu wid was wsich w Karpaty
Szczoby tam, nareszti, normalno pospaty

Pryspiw