Szczo tobi do mojeji peczali?
Szczo tobi do mojeji trywohy?
Tychi czowny szcze stojat' na pryczali,
I woda rozbyraje porohy.
Szczo tobi do mojeji łjubowi?
Szczo tobi do cijeji rozłuky?
Jakszczo na misjacznomu serpowi
Z’jawljat'sja znaky j łunajut' zwuky.

Ja trymawsja twojeji tyszi,
Trymawsja za te, szczo buło zi mnoju,
Ałe niżnist' twoja taka newtiszna,
I snihy łetjat' nad twojeju zymoju.
I błukaje switło twojimy rukamy,
I twoji snowydinnja taki prymarni
I koły ty spysz, beznadijno znykajut',
Piwniczni ptachy w zołotomu tumani.

Pryspiw:
Ałe na ws'omu bude łeżaty snih.
I skilky b ja ne howoryw "proszczaj",
Wertatys' do tebe – wse, szczo ja sprawdi mih,
Szczob załyszatysja dowsze niż zazwyczaj.

I koły ty torkajeszsja sniw ustamy,
I koły w twojich snach prorostaje wticha,
Temna woda pid ważkymy mostamy,
Spynjajet'sja newahoma i tycha.
Tomu szczo tobi do ostannich tramwajiw?
Szczo tobi do mojich oswidczeń?
Ce dlja nas iz toboju tak szczemko trywaje
Cej nicznyj, bezkinecznyj siczeń.

Pryspiw:
I chaj ce tepło zrynaje i wyrosta,
I jak by ty ne łjubyła swij perszyj snih,
Ja zawżdy budu łyszaty twoji mista,
Ja zawżdy budu powertatysja w nych.
Ałe na ws'omu bude łeżaty snih.
I skilky b ja ne howoryw "proszczaj",
Wertatys' do tebe – wse, szczo ja sprawdi mih,
Szczob załyszatysja dowsze niż zazwyczaj.
Niż zazwyczaj... (4)