Swij płan chowaju, ta ne pam’jataju de, tjażko zitchaju,
Dychannja styskaje, moju duszu rozrywaje.
Płakaty ne namahajus', bo ja znaju, sliz nemaje,
Ci porożni oczi dbajut' pro twoje... twoje żyttja
Bez mojich tychych sliz i bez mojich strażdań,
I pro moje sprawżnje szczastja
W twojich obijmach i bez dorikań.

Pryspiw:
Ja wirju łysz w tebe,
Ty w serci łyszajesz slid.
Pobaczysz, wse myne
W nas bude ciłyj swit.

Tebe szukaju, bo tebe nemaje, de ty je ne znaju,
Chtos' mene hukaje, chtos' mene dawno czekaje,
Ałe ja niczoho ne spryjmaju, krim swojich dumok,
Ty czujesz, ja tebe błahaju:zabery zwidsy mene,
Sjudy wże switło tak dawno ne pronykaje,
Zachowaj, doky szcze je w mojich oczach nadija,
Bo wona znykaje...

Pryspiw

Tobi, tomu, chto baczyt' moji sny,
Tomu, chto czuje wsi dumky,
Tomu, chto wiryt' w switli dni,
Use widdam tobi:
Use, szczo baczu i use, pro szczo ja mriju
Ja ne wtraczu – wse ce ty w sobi zihrijesz.
Wse żywu czym, wse, pro szczo ty szcze ne znajesz
Ne chowaju – wse w oczach mojich czytajesz.