Ja pokochała tebe woseny,
Żowte łystja z derew opadało.
Łito babyne jszło u sołodki sny,
A kochannja moje rozkwitało.
A kochannja moje, a kochannja moje,
A kochannja moje rozkwitało.

Pryspiw:
Kochanyj, dywłjus' na nebo – w synij dali sribnyj zorepław.
Kochanyj, ce niby toj nasz pam’jatnyj ostannij łystopad.
Kochanyj, ne płaczu ja, bo ne powernu spałenu zorju.
Kochanyj, łysz witer spohad nawiwaje pro łjubow moju.
Witer chmarynku nebom żene, a ja w ujawi baczu tebe.
Znow prydywljajus', – ja baczu tebe, tebe!
Żalisnyj poduw tuhu żene, połe szepocze, czuju tebe.
Znow prysłuchajus', – ja czuju tebe, tebe!

Ja pokochała tebe woseny,
I todi hotowyłas' jty w put'.
A kochannja moje, nacze homin wesny,
Ohriwało nam noczi szczasływi.
A kochannja moje, a kochannja moje
Ohriwało nam noczi szczasływi.

Pryspiw (3)