Ridna maty moja, ty noczej ne dospała,
Ty wodyła mene u polja kraj seła,
I w dorohu dałeku ty mene na zori proważała,
I rusznyk wyszywanyj na szczastja dała.
I w dorohu dałeku ty mene na zori proważała,
I rusznyk wyszywanyj na szczastja, na dołju dała.

Chaj na ńomu cwite rosjanysta doriżka,
I zełeni łuhy, sołow’jini haji,
I twoja nezradływa materyns'ka łaskawa usmiszka,
I zasmuczeni oczi błakytni twoji.
I twoja nezradływa materyns'ka łaskawa usmiszka,
I zasmuczeni oczi, żurływi błakytni twoji.

Ja wiz'mu toj rusznyk prostełju nacze dołju,
W tyszim szełesti traw, szczebetanni dibrow,
I na tim rusznyczkowi ożywe wse znajome do bołju,
I dytynstwo, j rozłuka, i wirna łjubow.
I na tim rusznyczkowi ożywe wse znajome do bołju,
I dytynstwo, j rozłuka, twoja materyns'ka łjubow.