Czowen pływe ta chwyli zdijmaje,
B’juczy witryła w zadumływu nicz.
Zori u nebi rachuje kermanycz,
Misjac'-nubijec' u nebi horyt'.

Kozak mirkuje ta ne sumuje,
W łjulci wesełyj duchm’janyj tjutjun.
Z neba u more padajut' zori,
W serci benteżnyj radisnyj strum.

Pryspiw:
Du-du-du-du-du-du-du-du-u-ju...
Du-du-du-du-du-du-du-du-u-ju...
Du-du-du-du-du-du-u...

Na wydnokoli – sywi topoli,
Witer u poli kołysze kowyl.
Szabli j naboji, kajdany j pistoli
Chaj hynut' u mori, mow smutok i bil.

Czowen pływe do syńoho raju,
Wreszti łyszajuczy zemłju czużu.
Warty worożi mow witer mynaje,
W syńomu nebi mandruje...

Pryspiw