Tak nadijno chowaw, szczo ne znachodyw
Tak dowho szukaw, szczo zabuwaw swoje im’ja
Ni ty, ni ja ne zmożem wyjty zwidsilja
Ce – son-ce-son-ce-son-ce

Swite-hrije, horyt' horiszkom
Tychyj hriszok zasynaje pid liżkom
Ty s'ohodni taka prozora
Taka kosmiszna

Pryspiw:
Moja kosmiszna, ty taka niżna
Nawkoło sniżno, w hrudjach zyma
Moja kosmiszna, jak meni smiszno
De ty kołysznja, tebe nema

Może deń, może rik – ne pam’jataju
Ja litaju u sni i w hołowi mojij jasni
Łysz hołosni łunajut' a, o, u, e, i

Wsi słowa, dumky, nadiji
Druzi, podiji mene załyszyły
Łysz powiji szepoczut' tycho:
"Myłyj"

Pryspiw:
Moja kosmiszna, ty taka niżna
Nawkoło sniżno, w hrudjach zyma
My taki hriszni, de ty kosmiszna
De ty kołysznja, tebe nema

Smiszno, ty taka hriszna
Jak że tak wyjszło, w hrudjach zyma
Moja kosmiszna, ty taka niżna
De ty kołysznja, tebe nema

Smiszno, jak meni smiszno
Ty taka hriszna, tebe nema
Smiszno, jak meni smiszno
De ty kołysznja, tebe nema