Kawa i wesna, wyp’jem nicz do dna
I tobi wże czas ity.
Ne moja wyna, szczo łjubow na dwoch odna,
Ja bojusja samoty.

Pryspiw:
Za toboju w nebo duszu widpuskaju,
Za toboju w nebo znowu widlitaju.
Ty na połowynu mij – ja toczno znaju,
Za toboju w nebo widlitaju.
Za toboju w nebo duszu widpuskaju,
Za toboju w nebo znowu widlitaju.
Jak tebe łjubyty ja sama ne znaju,
Widpuskaju, widlitaju.

Połowyna sniw, połowyna sliw –
Terytorija twoja.
U połoni dniw bude wse jak ty chotiw,
Ta swoho dob’jusja ja.

Pryspiw (2)

Za toboju w nebo łynu ja, i tanu ja,
Dusza moja u połoni mrij.
Ta nadiju ne pokynu ja,
I budesz ty nazawżdy mij,
Budesz ja znaju!

Pryspiw (2)