Biła słow’janka z biłym wołossjam, prodaje swoje tiło szczob jakos' prożyty.
Sywyj didus' powernuwsja dodomu bez hroszej na chlib pacanamy pobytyj.
P’janyj wijs'kowyj spyt' u kałjużi mundyr u błjuwoti zachyszczaje derżawu.
De wona prawda i hidnist' narodu, syła mohutnist' i didowa sława?

Szczo nam robyty? – czuju ja zwidusil.
Szczo nam robyty? – zwyczajne pytannja siroji masy.
Ja zakrywaju oczi, ałe ce łysze posyłjuje bil.
Ja zakrywaju oczi, newże ce kinec', kinec' mojeji rasy?

Polityky, szczo sydjat' pry władi zradżujut' zemli swojich bat'kiw.
Jim wsim płjuwaty na derżawu, wony pracjujut' łysze na żydiw.
A łjudy dywljat'sja u tełewizor i kowtajut' use ce żydiws'ke łajno.
De wona prawda i hidnist' narodu, newże jiji też stoptały w bahno?