Wona szcze ne wyrosła i ne wtratyła hołowu
Wid czornoji muzyky u własnych zap’jastjach
I switło z nebes i poczatky hołodu
W jiji dołonjach budut' za szczastja
Wona szcze ne padała na mokri matracy
I w krow jiji ne wływawsja pospich
I szcze ne błukała piwdennymy trasamy
Chudoba – tawrowana mow płackartna postil
Ni bołju w łehenjach ni reszty błysku
W temnij trawi bez kincja i miry
J harjaczi kwity wysokoho tysku
Ne rosły na widkrytych diljankach szkiry
I druzi na stancijach i riky w sełyszczach
Dbajut' pro swij podorożnij statok
I odjah wypałjujet'sja na sonci wse szcze
Wirno trymajuczys' jiji łopatok
Wona szcze ne może prosto pomerty
Załyzuje rany nacze konwerty
Czystyt' zuby mow tabelnu zbroju
I zasynaje porucz z toboju