Mama-koka z toboju
łystja cybuli
mokri wołokna bawowny
owocziw i moriw
twoja doroha zitkana iz
żowtoho i zołotoho
sjahnuwszy twoho korinnja
twoho wuhiłlja
zabudesz czoho ty chotiw
i dlja czoho
Mama-koka jakszczo
ty dychajesz zjabramy ty kowtajesz
wodu niby wyno
i czornyj chlib nemow nażywku
jakszczo ty znachodysz pory w wodi
i dychajesz toju wodoju
jakszczo ty rozkruczujesz własnyj jazyk
nemow kinopliwku
Woskom łeżat' nebesa
woskom i szokoładom
łjubow, Mama-koka, dorożcza aniż
jiji wyprawdannja
my mało baczyły
ałe te szczo my baczyły
warte toho szczoby joho pobaczyty
tak szczo szcze ne widomo chto obłażawsja
adże twoja doroha zitkana iz
żowtoho i zołotoho
tomu ne widomo szczo bude potomu
szcze newidomo