Deń jak deń, nicz jak nicz.
Nicz jak nicz, deń jak deń.

Nareszti, znowu ty powertajeszsja dodomu.
Dywłjus' nazad, chtos' bananamy hamuje wtomu,
Chtos' szczos' czytaje, chtos' w metro wtykaje,
Łysz wona odna bilja wikna tebe czekaje.

I baczyt' – ty chodysz porucz tymy ż dworamy,
Czerez perechid praworucz, potim bilja bramy.
Możływo ty zupynyszsja, pohljanesz – tretij powerch zliwa.
Taka durnycja, a wona buła b szczasływa.

Ni, dumajesz, jak wse distało, żyttja zamało,
I dolja wsi nadiji, spodiwannja rozihnała.
Kudy idesz, szczo bude dali – pytannja,
Nad jakymy zaraz dumaty, powir, ne warto.

Pryspiw:
Wona odna, wona odna, sydityme bilja wikna do temna.
Hukatyme tebe j mene, a czas myne...
Wona odna, wona odna, je-ee.
Hukatyme tebe j mene, a czas myne...

Deń jak deń, zminyłosja wse dawno.
Deń u deń żyttja – kolorowe kino.
Nicz jak nicz, jak sjajwo zapałenych swicz.
Deń jak deń, a nicz jak nicz.

Wona czekała tilky na tebe, czujesz?
A ty i w wus ne dujesz, ty pobut swij łasztujesz.
Kochajesz swoju maszynu i majesz styl.
Otrymaw wse, szczo chotiw, dokław zusyl.

Czomu ż todi sumno – jiji nemaje porucz,
Jak tam: brama, druhyj budynok, potim praworucz?
Schodamy łetysz, tretij powerch zliwa,
Newże widczynyt', newże bude szczasływa?

Newże dosjahnuw ty bażanoji mety?
Wse normalno: szampans'ke, kwity.
Szcze chwyłynu stojisz, dzwonyk łunaje.
Nu chto tam? – nikoho nemaje.

Pryspiw

Deń jak deń, łypeń, łystopad, kwiteń,
Za wiknom kożen z nas jiji miszeń.
Nicz jak nicz, w temrjawi wohoń swityt'.
Nicz jak nicz, da, deń jak deń.

Mriji prozori w dołonjach, czołowiczi zabobony,
Dowesty, szczo ty najkraszczyj, szczurjaczi perehony.
Sire misto, zranku tisto, wweczori pohony,
Pojizd dali ne jide, zwilnit', bud' łaska, wahony.

W tomu ricz, szczo błakytnymy oczyma,
Nicz za płeczyma, dywyt'sja diwczyna.
Znaje, szczo nastane deń, pryjde wesna,
Zrozumijesz, szczo czekała wona odna.

Możływo bude deń, da, pryjde wesna,
Ty zrozumijesz, szczo czekała wona odna.
Skoro bude deń, aha, pryjde wesna,
Zrozumijesz, szczo czekała...

Pryspiw