Mi ydem po żyzny terjaja weru
A ne bił ti czyst y mał y naywen, ne bił tohda sud'boju obyżen
Probłemi woznykały, ych rodyteły reszały:
"Rassłab'sja, sinok, mi wse sdełaem samy"

Ti mecztał, ti płanyrował: "wse budet krasywo, mnoho deneh, kwartyra, kłeewaja maszyna"
Ymenno ti, da, da, ymenno ti, smożesz' doprihnut' do takoj wisokoj płanky
No deń za dnem ydet, wremja prochodyt, ti w szoke ot toho czto w myre proyschodyt
Słomałys' twoy rozowie oczky, myr stał takym serim, żestokym y czużym

Y daże jarkye, pestrie horoda ohny każutsja tebe mutnimy y błekłimy
Tebja wse naprjahaet, net nadeżdi perejty, terjaja weru w swoy meczti, uchodysz' ti
Łjudyszky, żałkye, nycztożnie łjudyszky
Czto sebe wi pozwoljaete, эto uże słyszkom

Zawyst' otrawyła waszy serdca, żadnost' yzurodowała waszy łyca
Pochotływie razwraszczennie dety bespredeła, czto wi dełaete эtomu net proszczenyja
Эj, wi żertwi seksualnoj rewołjucyy, prybilnoe deło tynejdż prostytucyja
Ynternet czto za bred, wyrtualnij mynet, эho, zoo, a homo, fyhy, faky, mat' eho, błyn

Dostała wsja эta maecznja, эty misły tebe nahołowu, y эto nesprosta
Ti borec za prawdu pareń, ti bełaja worona, hławnoe kredo nado żyt' prawylno
Ti wydysz' łysz' czernoe y bełoe, ostalnich cwetow prosto ne zameczaesz'
Mi terjaem weru (ydem po żyzny terjaja weru)

Эtot myr nesowerszenen wot w czem wsja sut', samoho wed' sebja tebe ne obmanut'
Pered toboju dwe dorohy na żyznennom puty howorył Al Paczyno w fylme Zapach żenszczyni
Napłewat' na wse żyznennie pryncypi, napłewat' na wsech dumat' tolko o sebe
Yły żyt' po ponjatyjam czesty nykohda ne pomiszljat' o zawysty y mesty

Wtoraja put'-doroha, nerealno słożno, wozmożno mnoho raz bolno spotknesz'sja
No wisze nos pacan ostalnoe wse neważno, so swoymy probłemamy w konce koncow razberesz'sja sam
Hny swoju łynyju y ne terjaj weru, sdełaj usyłye y ti oderżysz' pobedu
Mi terjaem weru (ydem po żyzny terjaja weru)