Proszczaj, proszczaj, ne wozwraszczajsja

Wse, czto biło to proszło y bolsze neczeho skazat'
Proyznesty słowa łehko, no kak ych smisł osoznat'
Proyznesty ych tak łehko, słożnej poweryt' w эto wse
Ona uszła, ne uderżał, y ne ostałos' nyczeho

Kak moh podumat' ja, smotrja w twoy hłaza
Czto ti uchodysz' nawsehda y ne wernesz'sja nykohda
Nu, da, banałen ja y wse moy słowa
No эto tak na perwij wzhljad, bez wsjakoho somnenyja

No poczemu ee obraz opjat' predo mnoju
Poczemu sebja ja wyżu tolko s nej odnoju
Ta kotoraja yz proszłoho nawernjaka
W moem serdce odna y ne wernut' ee nykak

Proszczaj, proszczaj, proszczaj ne wozwraszczajsja

Uchody ne wozwraszczajsja s moej dorohy ubyrajsja
Słow ne nado – ładno, эto wse tak składno
Y rady boha bolsze ne zwony mne snowa
Proszczaj, bud' sczastływa, no ne so mnoju