Sonce hasne u twojich oczach,
I podych ostannij zawmyraje
Ty widchodysz u toj dałekyj szljach,
Z jakoho dorohy nazad nemaje

Baczysz predkiw, jak najawu
Ty pidesz iz nymy w Dałeku Zemłju
Ty jim rozkażesz, kym ty buw,
Czy ne buło żyttja twoje daremne.

* * *

Koły pomresz, łety tudy,
De hory i lisy,
W dałekyj kraj prymarnych sniw
I czornoji krasy

Tam switjat' zori unoczi,
I deń ne nastaje
Tam znajdesz te, szczo ty szukaw
Use żyttja swoje

Pid nebom temnym tam stojat'
Smereky wikowi
Zabuti predky tam żywut'
I duchy lisowi

Twoja dusza litatyme
Sered wysokych hir
Dlja tebe domom bude lis,
I bratom – dykyj zwir

Tam wody czorni Czeremosz
Nese w nicznu pit'mu
I mertwu pisnju wodospad
Naspiwuje jomu

Joho potik, jak Wuż Staryj
Miż skeljamy tecze
Dałeko, tam, zwidky nichto
Ne powertawsja szcze.