Jakos kepsko

Jakos kepsko meni nyni
I zdajetsja ljudy – swyni,
Wsi ostanniji swołoty,
Nacze żaby iz bołota.

Pomiż nych odyn łysz ja
Najdurniszaja swynja
Ta prote ja ne sumuju,
Ty na sebe podywys.

Ty merszczij łety za obrij
Tam, de w nebi syni ptachy,
Tam, de wse wże bude dobre,
De nemaje bolju j żachu.

I prychod do mene w chatu,
Na switanku rano wranci
My z toboju zatancjujem
Najdurniszi w switi tanci.

Ja widriżu swoji kryła,
Szczob buty bilja tebe
Moji kryła mene wkryły
Ne wpadu ja bilsze z neba

Chaj smijetsja chto zachocze,
Ja smijatymusja z nymy,
Podywys u moji oczi,
Wony stały kryżanymy...