A my zalizły na dach wysokoho budynku
Pekelni stiny małjujut' nam taku kartynku
W jakij my baczym majbutnij naprjamok dorohy-dorohy-dorohy

Wse zupynyłos' i mij zadrypanyj hodynnyk.
Win zradyw czas, jakyj łetiw wse tak newpynno
Zakryju oczi, i ujawłju swoje padinnja-padinnja-padinnja

Pryspiw:
Strybajem, strybajem, strybajem...
Ne znajem, ne znajem, ne znajem...
Czomu wse tak ważko
Na serci tak tjażko
Najty jak szukaty
Ne czas nam wmyraty

Spitniły ruky wid nespodiwanoho strachu
My widirwałys' wid pofarbowanoho dachu
Peremiszałys' wsi pohljady na swit u żytti, u żytti, u żytti

Wże uwirwawsja chołodnyj witer w naszi duszi
A win zdijmaje pyłjuku cju wełyku dużcze
I nezabarom win slozy horja w nas zabere-zabere-zabere

Pryspiw

Wże łetymo my i baczym powerchy budynku
Taki znajomi, de łazyły tak czasto zmałku
I my bojałys' upasty, a teper łetymo-łetymo-łetymo

Pered oczyma – wse te szczo wże dawno mynułos'
A w hołowi – ti siri mriji, szczo zabułys'
I raptom switło oswityło wse nawkoło-nawkoło-nawkoło

Pryspiw (3)