Potomyłysja prosijano my prosjano osinnju tut.
Misto-chmara zasynaje, ide w bezodnju, wsi idut'.
Ja łjubowno wyszu w zori misjaczeńkom serpom,
Serpom misjaczeńkom.
Szczo po tomu ne pytajsja, moje serdeńko.

Potim ja wże rozczarujus', pomru i ne woskresnu.
Sirnykom kresnu wże ne bude wohnju.
Ja kochaju, use szcze spiwaju, tatu,
Ta c'oho wże zabahato. Zabahato.

Pryspiw:
Ja ne choczu wże, szczob meni buło kraszcze, tatu.
Ja wołoczu swoju dołju propaszczu, tatu.
Baczu sebe twarynoju dykoju,
Dweri zaczynjajut'sja. Wse. Projichały.

Ruky w nebo prostjahnułysja, hnułysja hołky derew.
Iz duszi zrobyły zwałyszcze, zwidty otrutoju pre.
My narodżujemo w brudi ditej, poczuttja i pisni.
Załyszajemo u skruti my naszi switanky jasni.

Zustriczajemosja rano, omana, widrady brakuje,
Toż daj meni – daj.
I ostannja moja prynada tut pekło czy raj,
Pekło czy raj?

Pryspiw