Zabłukaw des' u sobi, szczo robyty?
Druzi widwernułys' wsi – ce ne zrozumity

Ty odyn na samoti
Chodysz u swojij żurbi

I ne znajesz szczo robyty i kudy poditys'?

Wse złamałosja za myt' – wse, szczo cinno
Wże nemaje sensu żyt', ty kryczysz daremno

De kinczajet'sja żyttja?
W czomu sens twoho buttja?

Może wnyz strybnuty wraz, szczob wse skorisz skinczyłos'?

I tobi, jak meni
Tak chotiłosja wtekty

Ałe nowyj deń znow pryjde
Wse rozwijet'sja i wse myne

Zabłukaw des' witer u wołossi
Zrozumij, szczo szcze ne wse zbułosja

Wyjde sonce iz-za chmar
I roztopyt' lid strażdań

I wpade sloza na kwity
Jak prekrasno w switi żyty!