Na rukach swojich ja trymaju
Małeńke sonce na fotci z albomu,
A s'ohodni znow chtos' inakszyj
Tebe ciłuje i prowodyt' do domu.
Ja łeheńko prowedu rukoju
Po twomu obłyczczju, ty skażesz: ne treba,
Nawiszczo meni cej spohad pro twoji oczi,
Cja zhadka pro tebe?..

Pryspiw:
Moje widdaj!
Moje sonce u mojij dołoni...
Moje widdaj!
Moje sonce u mojij dołoni...
Moje widdaj!
Moje sonce u mojij dołoni...
Moje widdaj!
Moje sonce...

U twojich obijmach chtos' inakszyj,
Możływo, ne kraszczyj, ałe ce wahomo.
Czy możływo zaraz wse zminyty?
Czy łehsze rozbyty? – Meni newidomo.
Ja ne choczu powertatys' znowu
W ti sami ruky... Meni ce ne treba.
Nawiszczo meni cej spohad pro twoji oczi,
Cja zhadka pro tebe?..

Pryspiw

Moje widdaj!
Moje sonce u mojij dołoni...
Moje widdaj!
Moje sonce...