Oj nema Hannusi najhirszoji muky,
Jak popadeszsja Mykoli u ruky.

A win tobi skaże, koło tebe ljaże,
Bude pryhortaty, prawdońky pytaty.

A ty, mołodeńka, koło ńoho ljażesz,
Ty ż jomu, serce, prawdońky ne każesz.

– A tobi, serce, todi prawdu skażu,
Jak twoju ruczeńku iz swojeju zw’jażu.